Wyścig Pokoju, lata 50 - te, litografia, papier, 31x51cm Chór świetlicowy, 1953, litografia, papier, 32x35cm Malarz, 1955, litografia, papier, 19x29 cm Cykl Plaża, lata 50 - te, rysunek, papier, 32x25cm Próba stali, 1953, litografia, papier, 23x30cm Uczta, 1957, litografia, papier, 40x53cm Wystawa objazdowa, 1951, litografia, papier, 26x36cm Gołębie nad Sukiennicami 1987, serigrafia, papier, 40x27cm Przedmiot 1967, litografia, papier, 45x42cm Próby pisma 2001, akwarela, papier, 30x41cm Bez tytułu (U) 2004_2009¬ ¬rysunek, papier, 51x45cm Odwilż, 1994, akwarela, papier, 52x75 cm Parawan, 2007, akwarela, papier, 50x70cm Zapis III, 1982, rysunek, papier, 51x69 cm Bez tytułu (8) 1968,rysunek, papier, 50x75cm Zapisy 1980, rysunek, papier, 37x48cm Bez tytułu (C), 1969, rysunek, papier, 53x38cm Bez tytułu (F) 2008, gwasz, papier, 74x47cm Niebieska fala, 2008, gwasz, papier, 61x47cm Góra 2001, gwasz, papier, 50x66cm Dwie gęstości 2008, gwasz, papier, 72x52cm Próby bycia 2009, gwasz, papier, 72x52 cm Bez tytułu (I) 2008, gwasz, papier, 74x54cm Bez tytułu (H), 1968, gwasz, papier, 52x78cm Chłopcy na plaży, 1998, akwarela, papier, 47x61cm Chłopcy na plaży 1995, gwasz, papier 75x52cm Chłopcy na plaży 1999, akwarela, papier, 52x75cm Narodziny przedmiotów 2002, akwarela, papier, 30x41cm
„Chcę żeby to co maluję miało taką konkretność jak w naturze, żeby miało ciężar, kształt, kolor. Nie chcę jednak aby to co robię miało bezpośrednie odniesienia do jakiegoś gotowego tworu natury. Zajmuję się „przedmiotami” na wielu piętrach ich odprzedmiotowienia. Jest to taka gra, która polega na tym, że to, co abstrakcyjne, musi być prawie materialne, a to co materialne zdążać w kierunku abstrakcji.”* Ten właśnie moment doskonale widoczny jest na pracach zgromadzonych w Galerii Grafiki i Plakatu. Pochodzą one z długiego okresu począwszy od lat 50 po prace ostatnie z roku 2009. Mała retrospektywa – to doskonale widoczna, na przykładzie kilkudziesięciu akwareli, rysunków i litografii oraz kilku obrazów olejnych, ewolucja malarza szukającego sytuacji granicznych i niedopowiedzianych. Głównym celem Tarasina było penetrowanie natury i jej języka oraz stwarzanie odrębnego świata pod wpływem tych doświadczeń. Lata 50-te są zapowiedzią postępującego w czasie w pracach tego artysty odpostaciowienia, obrazy są w tym okresie z jednej strony reportażowe, wierne „naturze” ale równocześnie posiadają pewną aurę przenośni w mówieni o obserwowanym świecie. Wystawa uwypukla proces pogłębiania tej tendencji i jej kolejne etapy. *Cytat z rozmowy Piotra Cypryańskiego z Janem Tarasinem przeprowadzonej w marcu 1999 roku w Warszawie