Dominik Tadeusz

Dominik Tadeusz

Urodził się w roku 1928 w Szymanowie. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1946-1951, dyplom uzyskał w pracowni prof. Jana Cybisa w roku 1953. Jeszcze przed otrzymaniem dyplomu został asystentem w pracowni prof. Wacława Waśkowskiego na Wydziale Grafiki. W Akademii przeszedł wszystkie stopnie kariery akademickiej od asystenta do profesora zwyczajnego (1988). Dwukrotnie, w latach 1971-1974 i 1987-1989 był dziekanem Wydziału Malarstwa ASP. Bezpośrednio po studiach zajmował się grafiką, a od połowy lat pięćdziesiątych uprawia malarstwo, niekiedy tkaninę artystyczną. Debiutował w roku 1951 na VII Wystawie Plastyki w Radomiu. Jego pierwsza wystawa indywidualna odbyła się w "Zachęcie" w roku 1957. Debiut zagraniczny to pokaz prac na XXVIII Biennale w Wenecji w roku 1956 - zaprezentował cykl drzeworytów pt.: "Macierzyństwo". Jest laureatem wielu prestiżowych nagród m. in. II Nagrody na Ogólpolskiej Wystawie Młodej Plastyki (1955, Warszawa, Arsenał), I Nagrody na Festival International d'Art Contemporain (1964, Monte Carlo), nagrody im. Jana Cybisa (1973), nagrody Rowneya (1973). Jest stypendystą Rządu Francuskiego (1958-1959) i Ford Foundation (1962). Uczestniczył w ponad stu prezentacjach polskiej sztuki zagranicą. Prace Tadeusza Dominika znajdują się w zbiorach: Muzeów Narodowych w Warszawie, w Krakowie, w Poznaniu, we Wrocławiu, w Szczecinie, Muzeum Okręgowego im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Muzeum Mazurskiego w Olsztynie, Centrum Sztuki "Studio" w Warszawie, Galerii "Zachęta" w Warszawie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Museo de Ballas Artes w Caracas, Albertina w Wiedniu, Stedelijk Museum w Amsterdamie, w Skopje oraz w kolekcjach prywatnych.