Abstrakcja w grafice i malarstwie


"Dzieło abstrakcyjne jest autonomiczną, odrębną rzeczywistością, zbudowaną z układów linii, form, barw lub brył. Tendencje do ujmowania rzeczywistości w formy abstrakcyjne były obecne w sztuce wielu środowisk i okresów, jednak dopiero w XX w. sztuka abstrakcyjna stała się jednym z najważniejszych nurtów artystycznych epoki. W sztuce abstrakcyjnej zarysowały się 2 podstawowe nurty: abstrakcja geometryczna, polegająca na operowaniu różnorodnymi formami geometrycznymi i abstrakcja organiczna, w której są stosowane formy nieregularne sugerujące kształty organiczne. Sztuka abstrakcyjna jest konsekwencją zapoczątkowanej w malarstwie europejskim 2. połowy XIX w. stopniowej rezygnacji z wątków tematycznych; proces ten, narastając od impresjonizmu do kubizmu, przygotował grunt dla sztuki abstrakcyjnej. W pełni świadome podjęcie problematyki abstrakcyjnej wiązało się z działalnością teoretyczną i artystyczną W. Kandinskiego, który w Monachium stworzył pierwsze prace abstrakcyjne (1910), a teoretyczne podstawy nowej sztuki abstrakcyjnej sformułował w wydanej 1912 pracy Über das Geistige in der Kunst — jednym z najważniejszych tekstów teoretycznych 1. ćwierci XX w. (...) 
W Polsce program sztuki abstrakcyjnej realizowały ugrupowania Blok, Praesens, a.r.; do głównych przedstawicieli sztuki abstrakcyjnej należeli: M. Szczuka, H. Berlewi, W. Strzemiński, H. Stażewski, K. Hiller, M. Jarema, J. Stern, rzeźbiarka K. Kobro. Po II wojnie światowej nastąpił niezwykle bujny rozkwit sztuki abstrakcyjnej, zwłaszcza w USA; charakterystyczne jest dążenie do integracji sztuk plastycznych; źródłem inspiracji oprócz twórczości tzw. prymitywów staje się sztuka dalekiego Wschodu (głównie kaligrafia); dominują odmiany abstrakcji niegeometrycznej, swobodna gra plam barwnych i form, nieograniczona inwencja twórcza i ekspresja"

PWN wydanie internetowe

Szkoła przedmiotów, 2008 r. Sześćdziesiąta siódma z cyklu Dwie strefy, 2008 r. Bez tytułu, 2010 r. Głowy, 2007 r. Głowy, 2007 r. Bez tytułu, 2008 r. Opis białych obłoków, 2006 r. Słoneczna sonata VII, 2000 r. Kaktus, 1973 r. 11 XII 1970 Rzekome znikanie przedmiotu III Milczenie III, 2009 r. 4 listopada 2012 Kształt pewnego dźwięku I, 2010 r. Kształt pewnego dźwięku II, 2010 r. Dwieście siedemdziesiąta szósta z cyklu Bez tytułu, 2014 r. Bez tytułu, 2014 r. Bez tytułu, 2013 r. Bez tytułu, 2014 r. Apples Gone Wild Apples Gone Wild Oranże Oranże XIII, 2006 r. Obskurant Demonizująca Dla Kazimierza M., 2015 r. 11V, 2010 r. Pejzaż 21/90 Pejzaż 37/93 Pamukale LVIII 2012 r. Pamukale LV, 2012 r.